Dag 8

Lekker lang geslapen rustig ontbijten.
Rijd om halfelf pas weg.
Maarja......heb vandaag tijd zat.
Eerst gaat de route in een grote boog om vliegveld Charles de Gaulle heen.
Erg leuk fietsen tussen het zacht glooiend landschap.
En tegelijk op deze manier overal de grote passagiersvliegtuigen om je heen te zien landen en vertrekken.
Parijs heeft blijkbaar toch wel een magnetische werking op veel mensen.
Zo ook op mij!
Voor honderden jaren lang zijn de pelgrims over deze zelfde route gegaan.....waarbij voor de pelgrim de "Notre Damme" een belangrijk punt was.

Bij het dorpje Gressy steek ik de zoveelste drukke voorrangsweg over.
zucht........dan voel je je toch iedere keer wel heel klein en kwetsbaar hoor.
deze voorrangswegen hebben 3 tot 4 rijstroken.
En daar wordt vaak hard gereden waardoor het voelt als of je een snelweg oversteekt.

Ik moet dan een paar kilometer op deze weg fietsen om weer bij de juiste afslag voor aansluiting op de route komen.
Best eng...maar moet zeggen dat alles wat mij voorbij rijdt toch wel een uitwijkende bocht (met richtingaanwijzer aan) om mij heen maakt.
Misschien door het uitstekend felle flitslichtje die ik boven mijn achterlicht heb zitten.
Bedankt voor deze gift collega's!
De felle flits is al op 1000 meter zichtbaar.

Nadat ik de goeie afslag te pakken heb kom ik langs een kanaal dat mij op een rustige manier tot op bijna 9 kilometer van mijn hostel in hartje Parijs zal brengen.

Eenmaal het rustige fietspad verlaten was dit laatste stuk een schril contrast met de afgelopen dagen.
Ik zat midden in de spits van het Parijse forensen verkeer.
Het was inmiddels ook al 17 uur.
Prachtig om een keer mee te maken.....maar iedere dag. ....Neeeehhhnnnnn.
Gelukkig is het gebruikelijk dat je daar op de fiets (rustig) over de stoepen door het verkeer heen laveert.
Goed anticiperen en met de stroom mee gaan is het zowiezo het devies!
Weet je even de weg niet. ...op de stoep stil gaan staan is het veiligste.

Na ongeveer 30 minuten was ik er wel weer aan gewend
En voelde mij weer als dat jochie van 13 die tijdends zijn jaarlijkse familie vakantie in Amsterdam weer eens aan het rondzwerven was op de fiets
best leuk!

Dankzij de uitstekend werkende Garmin navigatie had ik het hostel snel gevonden.
Om dat dit een low budget hotel is moest ik de kamer delen met 2 zuidkoreaanse jongens van 20 en 3 Canadezen van 24.
Erg grappig dat er nauwelijks barrières zijn als je een beetje Engels spreekt.

Iedereen stelt zich spontaan even voor en wil graag van elkaar weten wat je aan het doen bent en waar de reis heen gaat.

snel alle bagage naar mijn kamer en de fiets ín het hostel op slot, dat voelt wel zo veilig.

Morgen heel rustig aan doen... rond koekeloeren in het centrum..én.....het belangrijkste op dit punt in deze pelgrimstocht. ...een bezoek aan de de Notre Damme.