Dag 7

Vandaag op tijd wakker gekraaid door een aantal hanen die op een boerderij naast de camping wonen.... Halfzes...zucht.
Zeven uur inpakken ontbijten en rrrrap! D'rrrrran!.
Het is koud en wederom veel wind....het is raar maar je raakt er aan gewend.

Omdat ik snel verbrand heb ik vandaag maar een lange broek en shirt aangedaan.
Helaas is mijn goeie wielerbroek niet droog dus dan maar de minder goeie aandoen.
Een broek van de Aldi of Lidl kan je wel gebruiken voor een ritje van 2 a 3 uur maar zeker niet als je daar de hele dag 8 tot 10 uur mee fietst.
Het verschil ga je na een paar dagen echt wel merken hoor.

In de stad Compiêgne, op de route splitsing nog even staan twijfelen of ik de route om Parijs zal nemen óf er doorheen.
Veel mensen die ik inmiddels heb gesproken durven het niet vanwege de Verkeersdrukte en/of zijn bang beroofd te kunnen worden.
Maar ja......wat kan mij overkomen, heb per slot van rekening de zegen van meneer pastoor ontvangen. ;-) .
Dus.......op naar Parijs. .....ook hier ging in vroeger tijden de pelgrim naar toe.....en wat er van komt zie ik dan wel weer.
Om niet in de avond in Parijs aan te komen (104km) besluit ik om vandaag met de 20 km die ik inmiddels tot aan Compiegne heb afgelegd de afstand niet veel meer dan 80 km te laten worden...goed uitgangspunt lijkt me..!

De route naar Parijs gaat nu over heel veel lange kaarsrechte smalle wegen dwars door de bossen van "Forêt de Compiegne"...onvoorstelbaar dat de wandelaars deze ook nemen.
het is wel prachtig hoor, overal hoor je vogels om je heen en heel af en toe rijd er een auto langs.
Maar als wandelaar moet je je route heel goed plannen, wil je niet in het bos moeten overnachten.

Ik besluit flink door te trappen. .(25k pu)..de wind is hier niet zo heel sterk tussen al die bomen.
Na ongeveer 25 km ben ik weer in een totaal ander landschap. ...open velden met allerlei gewassen op de velden die inmiddels al aardig boven de grond uit komen.
Ook hier krijgt de wind weer flink vat op mij, de fiets, en de bagage.
Nu maar iets langzamer dan......(gemiddeld 18 km)....moet nog een aardig stukkie!

In een klein plaatsje bekijk ik een herdenkings-monument die herinnert aan een belangrijke slag die hier is geleverd in de eerste wereldoorlog.
Ik besluit even rustig onder het genot van de warmte van de net doorgekomen zon,in het zachte gras te gaan liggen.
Als ik mijn ogen dicht doe merk ik dat ik bijna in slaap val, het is hier zo vredig en stil.
zouden de pelgrims in vroeger tijden dat nu ook zo ervaren hebben?
Of........hoort dat bij het pelgrimeren?

Als ik weer een eindje op weg ben realiseer ik mij dat ik geen andere pelgrims meer tegen ben gekomen sinds ik de de afslag naar Parijs heb genomen in Compiêgne.
Zou ik dan één van de weinige zijn die nog wel deze eeuwen oude route neemt?

In de buurt van Fontaine Chaalis gaat de route weer door een groot bos genaamd "Natural Regional Park Oise - Pays de France".
Nu echter met een aantal steile klimmetjes.....van tussen de 100 en 160 meter.

Zucht.....d'as een flinke inspanning hoor.....maar om het maar te vertalen naar een hardloop training voor een marathon, zeg ik tegen mezelf, dat ik het moet beschouwen als een goeie interval training voor de marathon.
Waarin ik het beklimmen van de Pyreneeën en de Spaanse hoogvlaktes zie als de eigenlijke marathon.
Voortdurend zoekend naar uithoudingsvermogen en toch genieten van het fietsen beklim ik de laatste steile bult van deze dag.

Tijdens een korte pauze van deze dag heb ik via Garmin het dichtstbijzijnde snelweg hotel gevonden.
Heerlijk wat een rijkdom zeg..geen haastig douchen met een muntje...een gewoon bed...schone wc...mijn was doen en.....alle batterijen opladen incluis die van mezelf.
Merk dat ik toch best moe ben.....nou ja...vind dat dat ook mag na ruim 80km.

Voor dat ik mijn ogen sluit in het lekkere zachte bed......... ben ik hèèl stiekem blij dat ik geen pelgrimstocht doe in een van de voorgaande eeuwen.

Morgen...PARIJS!!!